Усё б табе жадаць весялосці,
сэрца, золата маё!
Ад пахмелля да пахмелля,
Ад прыволля зноў да прыволлю -
безжурботнымі жыццё!
Але нізкая зямная келля,
Бледна золата тваё!
У гадзіну разгульнай весялосці
Раптам намашет гарачай болем,
Чорнае крыло вараннё!
Усе размучен я табой,
падкалодная дракона!
Синечерною касой
Mila іншы opletaya,
Ты мая і не мая!
Ты са мной і не са мною -
Рвешь ў далёкія краю!
Оплетешь мяне касой
І пачуеш, заміраючы,
Мёртвы вокрык варання!
7 снежні 1908
