Вясна ў рацэ ламае крыгі,
І мілых мёртвых мне не шкада:
Пераадолеўшы мае вяршыні,
Я ўжо перастаў зімовыя цясьніны
І бачу блакітную далеч.
Што шкадаваць у дыме пажару,
Што бедаваць каля крыжа,
Калі всечасно чакаю ўдару,
Або чароўнага дару
З Майсеевага куста!
марш 1902
