Ты заўсёды і ўсюды дзіўна
зачароўваць погляды.
Я люблю твой погляд туманны,
Я люблю твае дакоры…
Голас твой гучыць парывам,
То насмешліва і звонка,
То чароўным пералівам,
Быццам дзіцячы смех дзіцяці.
А калі апусціш вочы,
Блізкасць сэрца сэрцам чуючы,
Я гатовы ў змроку ночы
Памерці ад пацалунку…
Люты-сакавік 1898
