Скончыў настаўнік ўрок,
Мірна сядзіць на ганку.
Звонка крычыць пастушок.
скачуць падоўжаныя, авечкі.
Сонца за горку сышло,
Свеціць касымі промнямі.
У паветры волка, цёпла,
Белы туман за сажалкамі.
Стары настаўнік сядзіць, –
дакладна, стаміўся ад працы:
Заўтра яму трэба будзе
Шмат прац і клопату.
Заўтра ён будзе з раніцы
Shkolity upryamыh rebyatok,
Каб не грызлі пяра
Я не асуджаецца tetradok.
Статак ідзе і пыліць,
Дзеці за ім - ўрассыпную.
Стары настаўнік сядзіць,
Галаву хіліць сівую.
1-10 лютага 1906
