У сінім небе, у цёмнай глыбіні
Над саборам - цішыня.
Мы адну і тую ж любім,
Легковейпая вясна.
Як згодныя мы марамі,
добразычлівая вясна!
ня шоўкамі, НЕ рэчамі
Заваявала нас яна,
здзіўленымі вачыма
Мы з табой заваяваныя,
Над круглявымі плячамі
Косы ў вузел сплецены.
Гэтая дзяўчына даведалася
Чары лёгкія вясны,
Імгла вясновая сплятаюцца
Ёй задумлівыя сны,
апусціла покрыва,
Рукі далікатныя спляла,
Тонкий стан заколдовала,
У храм вячэрні прывяла,
Абняла дзявочыя плечы,
Паднялася ў званы,
Пагасіла ў храме свечкі,
восеньскі купал,
І devushkoy - далёка
У сініх вуліцах - вясна,
Смолкли звоны, верш сказаць,
Рахмана моліцца яна…
У сінім небе, у цёмнай глыбіні
Над саборам - цішыня.
Мы з табой так далікатна любім,
Тиховейная вясна!
лістапада 1906
