Я цішынёю зачараваны
Тут - на дарожным палатне.
Да цябе я ў думках прыкаваны
У маёй напеўнай цішыні.
Там крумкач кружыць высока,
І раптам - у блакіту патануў.
З бледнавата далёкую
Жалезны ўзнікае гул.
Учора тваё я чуў слова;
З табой растаўся толькі ўчора,
Але цішыня мне шэпча зноў:
Не так нам сустрэцца пара…
Удалечыні ад марных паселішчаў,
Сярод зялёнай цішыні -
Здабыць згубленыя сны
іншых, нязбытных хваляванняў.
18 красавік 1902
На палатне Фінлі(яндской)
вецер(езной) дарогі
