Калі баішся смерці хуткай,
Калі твае нязыркіх дні, –
Да плітах Сиенского сабора
Свой натруджаную позірк прыхілі.
скажы, дзе месца вечнай ночы?
Вось тут - Сивиллины вусны
У вар'яцкім трымценьні прадракаюць
Аб ўваскрасенне Хрыста.
Здзяйснялі сваё зямная справа,
Задаволены узростам сваім.
Тут пад разцом ашклянела
усё тое, над чым мы варажыла.
Вось - хлопчык над кветкай і з птушкай,
Вось - муж з пергаментам у руках,
Вось - лядашчы старац над магілай
Схіляецца на двух кульбай.
бясшумны, душа. ня муч, не чапай,
Няма ponuždaj і не патрабуюць:
Калі-небудзь прыйдзе ён, строгі,
Крышталёва-ясны гадзіну любові.
чэрвень 1909
