лаўлю дрыготкія, хладеющие рукі;
Бляднеюць у змроку знаёмыя рысы!..
мая ты, ўся мая - да заўтрашняй расстання,
Мне ўсё роўна - са мной да раніцы ты.
апошнія словы, iznemogaя,
Ты шэпчаш без канца, у невымоўнага сне.
І цьмяная свечка, бяссільна дагараюць,
Нас апускае ў змрок, - і ты са мной, ўва мне…
прайшлі года, і ты - мая, я ведаю,
Лаўлю блажэнны імгненне, гляджу ў твае рысы,
І гарачыя словы невыразна паўтараю…
Да заўтра ты - мая… са мной да раніцы ты…
