мне дзіўна. Столькі доўгіх гадоў
Прайшло сумна і сумна;
Здавалася, іх шалёны след
Навек умчит заклік развітальны.
прайшлі года, - душа зноў
Гібець да юнацтва далёкай,
Імкнецца горача сумаваць
Пра тую паэзіі глыбокай,
У тых начах, аб тых запале,
Дзе было гора і асалода,
Пра тыя туманных аблоках,
Дзе я прадбачыў дасканаласць.
13 Кастрычніка 1899
