табе, табе, з іншага святла,
Мой сябар, мой анёл, мой Закон!
Даруй вар'яцкага паэта,
Да цябе ня вернецца ён.
Я быў вар'ят і засмучаны,
Я спакушаў свой лёс,
Я залацістым сном ўджалю
І чаю сакрамэнту ў труне.
Ты заззяў мне з ночы,
З беднай жыцця павяла,
Ты долу апусціла вочы,
Маю Ты музу прыняла.
У труне я чую голас птушыны,
вясна блізкая, зямля сыру.
Мне залаты касы дзявочай
Зразумелая томная гульня.
14 жніўня - 1 верасня 1902
