Мае грахі Цяжкае бед
перад Табой, мая Душа.
Калі быў жывы мой стары дзед,
Я быў задуменны пажа.
Але дзяды старыя сышлі,
І я аплакаў кожны труну.
Сёння жней прынеслі,
Як у даўніну, апошні сноп.
І зноў з заржаўленай сярпом
Старая стала ля ганка,
як даўней, калі я быў пажам
Без заручальнага кольца.
Калі я быў тужлівы дня,
Калі ўсмешка мне не ішла,
Калі Ты сустрэла мяне
І, безответная, прайшла.
Калі ўсе тыя, хто цяпер там,
Сумна дажывалі тут,
Калі мне быў адзіны храм -
суровы дол, нямая ўвесь.
18 ліпеня 1903
