Мой месяц у каралеўскім зеніце.
Начны свабодай захлынемся
І там - у сярэбраныя ніткі
У лішку шчасця загарніце.
Насустрач надзвычайнаму бязволле
І толькі будучай Заре -
Kivaю кіно razdolью,
Ныраю ў цёмным срэбры!..
На плошчах сталіцы душнай
Сляпыя людзі кажуць:
«Што над зямлёю? шар паветраны.
Што пад месяцам? аэрастат.
А я - срэбнай пустыняй
Нясуся ў палаючым трызненні,
І ў складкі рызы цёмна-сіняй
Схаваў Любімую Зорку.
1 Кастрычніка 1903
