ёсць часы, ёсць дні, калі
Уварвецца ў сэрцы вецер снежны,
І не ўратуе ні голас пяшчотны,
Ні ціхамірны гадзіну працы…
Спалоханай і дзікай птушкай
ляціш ты, але зара - у крыві…
тугою, запалам, гарачка
Ідзе вар'яцтва любові…
Полсердца - хмара навальнічная,
Пад ёй - усё глуш, усе немата,
І гэтая - ранейшая, простая -
ўжо іншая, маўляў, не так…
цёмна, і весела, і душна,
І, задыхаючыся, і не дыхала,
Ужо ва ўсім іншы паслухмяная
Дагэтуль гордая душа!
22 лістапада 1913
