1. АРЫЯ ДЛЯ кантаты Ю. Шапорин
(Нявеста чакае жаніха)
Я жыву ў аддаленым скіта
У дні, калі ападае лісты.
Выходжу і стаю на мосце
І гляджу на рачныя кветкі.
І гляджу за туманы і гар,
Як з той з туманнай далі
ваўчкамі пацягнуліся, як даўней,
гусі, лебедзі, што žuravli…
Дайце вольныя крылы свае,
гусі, лебедзі, што žuravli…
брат, калі на заклікі мае
Ён вернецца з далёкай далі?
Божа, ў чорныя ночы і дні
Ты захоўвай жаніха майго,
Барані Ты ад вражьей стрэлы,
Захавай Ты ад шаблі яго…
3. XI. 1919
2. ХОР татарамі ДЛЯ кантаты
ідуць стагоддзя…
бяжыць рака…
зямля цяжкая, чорны, пустыя палі…
шумяць балі…
трашчаць вогнішчы…
гудзе удалечыні, круціць у пылу, дрыжыць зямля…
І жар вогнішчаў
У разгар баляў -
І далёкі кліч - на бой - на бой - рази ворагаў!
У ляску шабляў, у іржаньне кóней, у бляску брóни
за забітым, за сметенным - у пагоню, ў пагоню, ў пагоню!
Мячы стралу ў начную імглу!..
дабі ворага, пагоня, лётаць, док!..
разы, сячы, Калі, шчыльны, hleshti!..
14. XI. 1919
