скажыце, Вы калі-небудзь любілі?
скажыце, Вы калі-небудзь любілі?
скажыце, ў Вашым доме плыў світанак?
А галубы над галавой кружылі
Свой самы белы ў свеце менуэт?
скажыце, у Вашай спальні спявала завіруха?
А Вы чыталі ёй свае вершы?
А ў кожным поглядзе Вы шукалі сябра
Я брат, як лекі ад нуды?
А Вы калі-небудзь стаялі на вакзале,
Удыхаючы складаны пах цягнікоў,
А Вам здавалася, што Вы ў троннай зале
Амаль што задыхнуліся ад духаў.
скажыце, Вы калі-небудзь галасілі
Наўзрыд ад шчасця горкага з раніцы?
А душу на сурвэтках аддавалі
рэдактарам, рупліўцам пяра?
А Вы спадзяваліся на Божую волю?
А ў восень з лісцем лёталі ў свет?
А Вы дабраслаўлялі сваю долю,
Калі каханне аддасьць
І больш няма надзей?
А Вы зміраюцца строгую ганарыстасць,
Спрабуючы адолець свае шляхі?
А Вы любілі так, што нават імя
Вам балюча было ўслых вымавіць?
І калі Вам хоць крышачку знаёмая
Памылак рабізна маёй шалёны рукі,
то, значыць, гэта Вам, а не другім,
Я напісала ўсе свае вершы.
