Nie rozumiem ludzi Besskorbnaya…

Nie rozumiem ludzi Besskorbnaya
te maski, Śmiech w oknie.
Jestem na skrzyżowaniu opuszczonych.
Zabawa - nie muszę!

o, dziwnie słodki napevы…
Wydają się więc jasne,!
I tu jest blada dziewica
Przygotowaliśmy ścieżkę wiosnę.

wiedzą, Nie wiadomo,
Ale teraz śpiewa tylko jedną…
Poszedłem za nią - płonący szlak -
w ciągu nocy, przez całą noc - okno!

10 luty 1902

Oceniać:
( 1 oszacowanie, średni 5 od 5 )
Podziel się z przyjaciółmi:
Alexander Blok
Dodaj komentarz