за туманам, за лясамі
Загарыцца - знікне,
Еду вільготнымі палямі -
Зноў здалёк мільгане.
Так, хто блудзіць агнямі
позняй ноччу, за ракой,
Над сумным шчолачамі
Мы сустракаемся з Табой.
Але і ноччу няма адказу,
Ты пойдзеш у рачной чарот,
Выносячы крыніца святла,
Зноў здалёк манишь.
14 чэрвень 1901
