Залатых мая гарачая восень
Твае думы і кучары твае.
Ты адна між задуменных соснаў -
І спяваеш пра вячэрняй любові.
Апускаючыся ў роздуму лясныя,
Ты вучылася мяне цалаваць.
Гэтыя ласкі і песні начныя -
Толькі ноч - ужо будуць гарэць зноў.
Я горача і даўжэй прабуду
У зачараваннем абдымках тваіх
І зарой светлазарную цуду
Загор'е на вяршынях лясных.
лістапада 1902
