Цёмная і змрочнасць была
ліпеня ноч. Я чакаў пабачэння.
Алея доўгая вяла
туды, да яе духмянасьць…
Я доўга чакаў. ужо зара
Пакрыла неба палову,
І, яркім полымем гора,
Прачнуліся сонныя вяршыні,
І ў першых сонечных промнях
Знайшоў я прах далёкай мроі:
Полуувядшую ўпоцемку
пахучая ружу, –
Заклад ашуканай мары…
Я захаваў кветка пахкі
І, успомніўшы мілыя рысы,
Цэлую цяпер прах лятучы…
4 жнівень 1899
