Без Мяне б твае сны ляцелі
У безжеланно-туманную высь,
Ты воспомни вячэрнія далі,
У ціхі церам, дзіцё, пастукаеш.
Я жыву над зубчастай зямлёю,
Вячэрай у Маім церама.
паступлення, Я цябе супакою,
мілы, мілы, цябе абдыму.
Адышла Я ў снегу без вяртання,
але, халодныя віхуры круцячы,
На рысе агнявога заходу
Накрэсьлены Я Імя, дзіцё…
Аўгусту 1902