Без Мяне б твае сны ляцелі…

Без Мяне б твае сны ляцелі
У безжеланно-туманную высь,
Ты воспомни вячэрнія далі,
У ціхі церам, дзіцё, пастукаеш.

Я жыву над зубчастай зямлёю,
Вячэрай у Маім церама.
паступлення, Я цябе супакою,
мілы, мілы, цябе абдыму.

Адышла Я ў снегу без вяртання,
але, халодныя віхуры круцячы,
На рысе агнявога заходу
Накрэсьлены Я Імя, дзіцё…

Аўгусту 1902

Ацэніце:
( 1 ацэнка, сярэдняя 4 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Блок
Дадаць каментарый