Тут ноч мёртвая. Словы мае дики.
Міргае чырвоны прывід - зара.
Назаўтра ўвысь пушчу мае крыкі,
Як белых птушак на сустрэчу Цара.
Ў сне і на яве - неадметныя
Феерверкі і свячэнне - і страх tishy…
Мой bezumyya - мой heruvimы…
мой Страшны, мой Блізкі - чорны манах…
Рука або вецер варушыць лоскутья?
Кастлявыя пальцы - абрыўкі траў…
Зялёныя вочы гараць на раздарожжы -
Там вецер цяробіць пусты рукаў…
Закрыты адзін ці многія абліччы?
Ты ведаеш? Ты бачыш! Адзенне пустая!..
Да раніцы - без сонца - пушчу мае крыкі,
Як чорных птушак, насустрач Хрыста!
9 студзень 1903
