Не сыходзь. Пабудзь са мною,
Я так даўно цябе люблю.
Дым ад вогнішча бруя шызай
Струменіцца ў змрок, ў змрок дня.
Толькі аксаміт пунсовы пунсовай ризой,
Толькі святло зары - пакрыў мяне.
усе, усё падман, сівым туманам
Паўзе смутак панурых месцаў.
І елка крыжом, крыжом барвяным
Кладзе на далеч паветраны крыж…
сяброўка, Увечары пюрэ,
Пацярпі тут, пабудзь побач са мной.
забудзься, забудзься аб страшным свеце,
Ўздыхнем нябеснай глыбінёй.
Глядзі з гэтай сумнай асалодай,
Як у святло зары упаўзае дым.
Я огражу цябе агароджай -
Кольцам з рук, кольцам сталёвым.
Я огражу цябе агароджай -
кольцам жывым, кольцам з рук.
І нам, як дым, струменіцца трэба
Сівым туманам - ў пунсовы круг.
Аўгусту 1909
