Як любоўна сплятаў я найтанчэйшую сетку!
Але адзін - на другім беразе
Чакаю - у паўночнай пары непрыкметна згарэць,
Іскру мінулага дня беразе.
У таемны круг замыкалі мы злы смутак
І дайшлі да апошняй дугі.
З лёгкім звонам распаўся бліскучая сталь, –
Усе стуленыя уяўляў колы…
1 мая 1902
