Калі я ствараў героя,
крэмень дробу, пласты дзелячы,
Якога вечнага супакою
Была выканана зямля!
Але ў заквітаюць блакіту
Ужо змагаліся святло і цемра,
Ужо кідалася ў сіняй буры
Адзення яркая аблямоўка…
Шчыт асляпляльна сверкучий
Ззяў у разрыве сініх хмар,
І светлы меч, працінаючы хмары,
Рази, як няўхільны прамень…
Яшчэ не паказаны аблічча цудоўны,
Але я провижу аблічча - світанак,
І ў вочы маланкі нябеснай
З цудоўным трапятаннем гляджу!
3 Кастрычніка 1907
