Nie gardzą wspomnienia, –
zdobić one dni Śmierć;
Reszta od przyszłego cierpienia
Uważam starą pamięć.
A ja je zrozumieć, Wierzyłem im,
I często w mroku nocy
Jestem z siebie hipokrytą,
opatrowała, to był sen…
niestety! Dusza nie może gardzić
I zapachy w starych piosenek
namiętności przeszłości, zawsze dość
Stare duchy i sny.
13 październik 1899