kahramanlık, patlatır, köle
Ben acı yeryüzüne unuttum,
Ne zaman basit bir çerçeve içinde yüzünüzü
Benim önümde masaya parlıyordu.
Ama saat geldi, ve evden çıktı.
Gece sevilen ringde attı.
Ona farklı bir kaderi verdi,
Ve güzel yüzünü unuttum.
gün uçtu, eğirme lanetli sürüsü…
Şarap ve tutku hayatımı eziyet…
Ve Kürsüye önce seni düşündüm,
Ve seni aramayı, Gençliğinde olarak…
Seni aradım, ama arkana bakma,
Ben gözyaşı döktü, ama öyle bakma.
Sen üzgün sarılmış mavi bir pelerin konum,
Ham gecede evin dışına çıktı.
Bilmiyorum, gururun için nerede barınak
Sen, sevgili, sen, nazik, bulduğum…
Ben uyumaktadır, Senin mavi yağmurluk rüya,
Hangi gitmiş nemli gece vardır…
Ben hassasiyet hayal değil, köle,
Tüm Geçer, gençlik kayboldu!
basit çerçevede Yüzün
Ben masadan elini kaldırıldı.
30 Aralık 1908
