Прыроды вечара магутнай
У акно струменіцца водар;
Я фісгармоніі напеўнай
Надакучлівы стогн пакінуць рады;
Спяшаюся ў забыты кут саду,
Дзе соснаў строгая града
Яна нахілілася галіны да плота
Над чыстым люстэркам сажалкі;
Аддацца мілага забыцця,
Заклікаць мары мінулых сноў…
А там падкажа натхненне
Семем песень і вершаў!..
3 жнівень 1899
