Голуба да мяне не дасылай,
Лістоў клапатлівых ня пішы,
Ветрам сакавіцкім ў твар не ві.
Я ўвайшла ўчора ў зялёны рай,
Дзе супакой для цела і душы
Пад САТР tenistyh topolej.
І адсюль бачу гарадок,
Будкі і казармы каля палаца,
Трэба лёдам кітайскі жоўты мост.
Трэці гадзіну мяне ты чакаеш - продрог,
А сысці не можаш ад ганка
І дзівуеш, колькі новых зорак.
Шэрай вавёркай скокну на алешыну,
Ластаўкай палахлівай пабягу,
Лебяда цябе я стану называць,
Каб не страшна было жаніху
У блакітным кружлялі снезе
Мёртвую нявесту чакаць.
