Узыходзячы на першыя прыступкі,
Я глядзеў на лініі зямлі.
Цьмянелі дні - парывы жарсьці
згасалі, згасалі ў ружовай далі.
Але знемагаючы яшчэ жаданнем гора,
плакаў дух, - а ў зорнай глыбіні
Расступаецца вогненнае мора,
Чыйсьці сон шаптаўся пра мяне…
8 лістапада 1901
