Вясновы дзень прайшоў без справы
У неумытые вокны;
Сумавала за сцяной і спявала,
Як птушка палонная, жанчына.
Я, не спяшаючыся, сабраў абыякава
Успаміны і справы;
І стала бязлітасна ясна:
Жыццё шумнула і сышла.
Яшчэ вернуцца думкі, спрэчкі,
Але будзе сумна і цёмна;
Да чаго спускаць на вокнах шторы?
Дзень дагарэла ў душы даўно.
марш 1909
