(надпіс(іся) з «Sedom Tomorrow»)
Ледзь у глыбокіх снах мне зноў
Пачне былое ўваскрасаць, –
Рука ўжо вывесці гатовая
словы, якіх не сказаць…
Але я руцэ не дазваляю
Пісаць пра бачаныя сны,
І толькі кніжку пасылаю
Царыцы песень і вясны…
У маёй душы, як келля, душнай
Усе гэтыя песні нарадзіліся.
Я іх любіў. І абыякава
іх адпусціў. І панесліся…
Неситесь! Бура і трывога
Вам далі лёгкія крыла,
Але пяшчотнай капрызе трохі
Іншым з вас яна дала…
23-24. X. 1920
