Паэт, паэт…
Спявае і ходзіць каля дома…
І сум, і пяшчота, і млосць,
як раней, за сэрца бярэ…
няцяжкія цяжар,
Ўсяго жыцця цяжар пражытага,
І песьняй доўгай і просты
Калыхала і песціць час…
Так старажытныя мы,
Так древен свету
бег,
І ліра
Спявае нам снег
сівой зімы,
Спявае нам снег сівой зімы…
туды, туды,
На снеговую грудзі
апошняй ночы…
Уздыхнуць - і вочы
назаўжды
стуліць,
Стуліць у абдымках ночы…
звароту няма
Страсцям і думкам…
глядзі, глядзі:
З апоўначы шумам
Ідзе да нас вецер ад відна…
Апошні святло
патух. памерці.
Патух апошні святло зары.
19 Кастрычніка 1913
