დიდება, დიდება, დიდება გმირებს!!!
ამასთან,
მათ
საკმაოდ გადახდილი ხარკი.
ახლა
მოდი ვისაუბროთ
ნაგვის შესახებ.
რევოლუციური წიაღის ქარიშხალი ჩაცხრა.
საბჭოთა მიშმა ტალახით დაფარა.
და გამოვიდა
RSFSR– ის უკნიდან
მურლო
ვაჭარი.
(ჩემს სიტყვას არ შემიპყრობენ,
მე საერთოდ არ ვარ წინააღმდეგი ბურჟუაზიული კლასის.
ბურჟუაზიას
კლასებისა და მამულების განსხვავების გარეშე
ჩემი ქება.)
ყველა უდიდესი რუსული ველიდან,
საბჭოთა დაბადების პირველი დღიდან
ისინი ერთად მოვიდნენ,
ნაჩქარევად იცვლება ბუმბული,
და იჯდა ყველა დაწესებულებაში.
ავადმყოფი ხუთწლიანი ჯდომისგან,
ძლიერი, სარეცხი აბაზანებივით,
იცხოვრე დღემდე -
წყალი უფრო მშვიდი.
ჩვენ ავაშენეთ მყუდრო ოფისები და საძინებლები.
საღამოს კი
ამა თუ იმ ნაძირლები,
ცოლზე,
სტუდენტი ფორტეპიანოზე, ეძებს,
მათ,
სამოვარიდან:
„ამხანაგო ნადია!
დღესასწაულისთვის, ზრდა -
24 ათასი.
შეფასება.
Დედა,
და მე თვითონ დავიწყებ
წყნარი ოკეანე,
შარვალიდან
გაიხედა
მარჯნის რიფივით!»
და ნადია:
”და მე ჩაცმის ემბლემებით.
ჩაქუჩისა და დერფის გარეშე თქვენ არ გამოჩნდებით შუქზე!
რაში
დღეს
მე გავერკვე
რევვენსის ბურთთან?!»
კედელზე მარქსი.
ალას ჩარჩო.
იზვესტიაზე იწვა, kitten ათბობს.
და ჭერის ქვემოდან
წამოიკივლა
გაბრაზებული კანარი.
მარქსი კედელს უყურებდა, ჩანდა
და უცებ
რაზინულის ლპობაში,
კი როგორ ყვირილი:
”ფილისტიმური რევოლუციის ძაფები ჩაერია.
ფილისტიმელთა ცხოვრება ვრანგელზე უფრო საშინელებაა.
უფრო სწორად
გააფართოვოს კანარის თავები -
ისე რომ კომუნიზმი
არ სცემეს კანარლებმა!»
[1920-1921]
