Ўсё на зямлі памрэ - і маці, і моладзі,
Жонка здрадзіць і пакіне адзін.
Але ты вучыся есьці іншую слодыч,
Гледзячыся ў халодны і палярны круг.
Бяры свой човен, плыві на далёкі полюс
У сценах з лёду - і ціха забывай,
Як там любілі, гінулі і змагаліся…
І забывай запалу бывалы край.
І да уздрыгванняў павольнага холад
Стомленую ты душу прывучыць,
Каб было тут ёй нічога не трэба,
Калі адтуль рынуцца прамяні.
7 верасня 1909
