9
Над сама лепшы твор Божым
Зазнаў я сілу пагарды.
Я палкай ударыў яе.
паспешліва апранулася. сыходзіць.
сышла. азірнулася палахліваму
На шызыя вокны мае.
І няма яе. У шызыя вокны
Ўліваецца вечар непагодлівы,
А далей, за цемрай непагадзі,
Гарыць зарывам аблямоўка.
далёкія, вільготныя долы
І блізкае, бурнае шчасце!
Адзін я стаю і ўслухваюся
таму, што мне скрыпкі спяваюць.
Спяваюць яны дзікія песні
Аб томе, што свабодным я стаў!
Аб томе, што на лепшую долю
Я нізкую запал прамяняў!
13 сакавік 1910
