ცივა – კორნეი ჩუკოვსკი

საბანი
Გაქცევა,
ფურცელი გაფრინდა,
და ბალიში,
ბაყაყივით,
მომიშორა მე.

სანთლისთვის ვარ,
სანთელი - ღუმელში!
მე წიგნისთვის ვარ,
ტა - გასაშვებად
და გამოტოვება
Საწოლის ქვეშ!

ჩაის დალევა მინდა,
სამოვრისკენ გავრბივარ,
მაგრამ ჩემგან ბანკში მუცელი
Გაქცევა, ცეცხლივით.

Რა მოხდა?
Რა მოხდა?
რისგან
გარშემო ყველაფერი
დაწნული,
დაწნული
და საჭეს მივარდა?

უთოები ჩექმების უკან,
ღვეზელის ჩექმები,
რკინის ღვეზელები,
Kočerga za kušakom -
ყველაფერი ბრუნდება,
და ტრიალებს,
და მივარდება სალტოში.

უცებ დედაჩემის საძინებლიდან,
მშვილდოსანი და კოჭლი,
სარეცხი აბაზანა იწურება
და თავს აქნევს:

"Ოჰ შენ, საზიზღარი, ოჰ შენ, ბინძური,
გარეცხილი ღორი!
ბუხრის გამწმენდად უფრო შავი ხარ,
აღფრთოვანებული იყავი საკუთარი თავით:
კისერზე ცვილი გაქვთ,
ცხვირის ქვეშ არის ლაქა,
ასეთი ხელები გაქვს,
რომ შარვალიც კი გაიქცა,
შარვალიც კი, შარვალიც კი
შენგან გაიქეცი.

გამთენიისას გამთენიისას
პატარა თაგვები რეცხავენ,
და კნუტები, და იხვები,
და შეცდომები, და ობობები.

მარტო არ დაიბანე
და დარჩა ტალახიანი,
და გაიქცა ბინძური
და წინდები და ფეხსაცმელი.

მე დიდი ლევერი ვარ,
ცნობილი მოიდოდირი,
ხელსაბანის უფროსი
და loofahs მეთაური!

თუ ფეხს ვიკიდებ,
ჩემს ჯარისკაცებს დავურეკავ,
ამ ოთახში ხალხში
ნიჟარები გაფრინდებიან,
და ისინი ყეფენ, და ყმუის,
და ფეხები დააკაკუნებს,
და თქვენ დაიბანეთ თავი,
გარეცხილი, მისცემს -
პირდაპირ მოიკასთან,
პირდაპირ მოიკასთან
თავი დახრილი ჰქონდა!»

მან მოხვდა სპილენძის აუზში
და წამოიძახა: ”ყარა-ბარას!»

ახლა კი ჯაგრისები, ჯაგრისები
ისინი ჩხრიალებდნენ, რაჭებივით,
და მომეშვა,
დაგმო:

"Ჩემი, ჩემი ბუხარი გამწმენდი
სუფთა, სუფთა, სუფთა, სუფთა!
Იქნება, იქნება ბუხარი
სუფთა, სუფთა, სუფთა, სუფთა!»

შემდეგ საპონი გადახტა
და თმა აიტაცა,
და იულილო, და საპონი,
და ცოტა, მაწანწალასავით.

და შეშლილი სარეცხისგან
მე შევვარდი, ჯოხივით,
და ის მომყვება, გამომყევი
სადოვაიაზე, Haymarket– ზე.

მე ტაურიდის ბაღში ვარ,
ღობეზე გადახტა,
და ის მივარდება ჩემსკენ
და ნაკბენები, მგელივით.

უცებ ჩემი კარგი,
ჩემი საყვარელი ნიანგი.
ის ტოტოშასთან და კოკოშასთან ერთად არის
ხეივნის გასეირნება

და ლოფა, ჯიბივით,
ჯავრივით, გადაყლაპა.

შემდეგ კი როგორ ბუზღუნებს
Ჩემზე,
როგორ ურტყამს
Ჩემზე:
"Შენ მიდიხარ სახლში,
Ის ლაპარაკობს,
დაიბანე სახე,
Ის ლაპარაკობს,
ან როგორ მივიღებ,
Ის ლაპარაკობს,
ფეხქვეშ და ყლაპვა!»
Ის ლაპარაკობს.

როგორ დავიწყე ქუჩაში
გაიქეცი,
დავიბანე სარეცხი აბაზანისკენ
ისევ.

საპონი, საპონი
საპონი, საპონი
დაუსრულებლად გარეცხილი სახე,
გარეცხილი და ცვილი
და მელნის
გარეცხილი სახისგან.

ახლა კი შარვალი, შარვალი
ასე რომ, ისინი ჩემს მკლავებში გადახტა.

მათ უკან კი ღვეზელი დგას:
"Მოდი, შემჭამე, მეგობრის!»

მის შემდეგ და სენდვიჩი:
წამოხტა - პირდაპირ პირში!

ასე რომ, წიგნი დაბრუნდა,
რვეული დაბრუნდა,
და გრამატიკა დაიწყო
არითმეტიკით ცეკვა.

აქ არის დიდი ლეივერი,
ცნობილი მოიდოდირი,
ხელსაბანის უფროსი
და loofahs მეთაური,
ჩემკენ გაიქცა, ცეკვავს,
და, კოცნა, ისაუბრა:

”ახლა მიყვარხარ,
ახლა მე შენ გადიდებ!
ბოლოს შენ, ბინძური,
მოიდოდირი კმაყოფილია!»

აუცილებელი, უნდა დაიბანოთ
დილა-საღამოობით,

და უწმინდური
ბუხრის დამწმენდები -
სირცხვილი და სირცხვილი!
სირცხვილი და სირცხვილი!

გაუმარჯოს სურნელოვან საპონს,
და პირსახოცი ფუმფულა,
და კბილის ფხვნილი,
და სქელი სკალპი!

შხაპი მივიღოთ, ჩხვლეტა,
დაბანა, ჩაყვინთვის, ჩამოვარდნა
ყურში, ღარში, აბაზანაში,
მდინარეში, წყალში, ოკეანეში, -

და აბანოში, და აბანოში,
ნებისმიერ დროს და ნებისმიერ ადგილზე -
წყალს მარადიული დიდება!

შეფასება:
( 1 შეფასება, საშუალო 1 დან 5 )
გაუზიარე მეგობრებს:
ალექსანდრე ბლოკის