Вершы пра савецкім пашпарце – Уладзімір Маякоўскі

Я ваўком б
выгрыз
бюракратызм.
К мандатам
павагі нету.
Да любых
чарцей з маці
каціцца
любая паперка.
Але гэтую ...
Па доўгім фронту
купэ
і кают
чыноўнік
пачцівы
рухаецца.
здаюць пашпарты,
і я
здаю
маю
пурпуровую кніжыцу.
Да адных пашпартах -
ўсмешка на вуснах.
Да іншых -
стаўленне банальнае.
з павагай
бяруць, напрыклад,
пашпарта
з двухспальной
ангельскай леваю.
вачыма
добрага дзядзьку выев,
не перастаючы
кланяцца,
бяруць,
як быццам бяруць чаявыя,
пашпарт
амерыканца.
На польскую -
глядзяць,
як у афішу каза.
На польскую -
выпяливают вочы
ў тугі
паліцэйскай слановасці -
адкуль, маўляў,
і што гэта за
геаграфічныя навіны?
І не павярнуўшы
галавы качан
і пачуццяў
ніякіх
Я не даведаўся,
бяруць,
не міргнуў,
пашпарты датчанаў
і розных
іншых
шведаў.
І раптам,
як быццам
апёкам,
рот
крывая
спадару.
Гэта
Спадар пісар
бярэ
маю
чырванаскуры паспортину.
бярэ -
як бомбу,
бярэ -
як вожыка,
як брытву
двухбаковы,
бярэ,
як грымучую
у 20 смутак
змяю
двухметроворостую.
Ён міргнуў вачыма
асэнсаваны
вачэй насільшчыка,
хоць рэчы
прынясе вам цяжар.
Жандар
запытальна
глядзіць на шпіка,
шпік
жандарма.
З якім асалодаю
каста жандармерыі
я быў бы
абхлешчаная і ўкрыжаваны
маўляў,
што ў руках у мяне
молоткастый,
серпастый
савецкі пашпарт.
Я ваўком б
выгрыз
бюракратызм.
К мандатам
павагі нету.
Да любых
чарцей з маці
каціцца
любая паперка.
Але гэтую ...
Я
дастаю
з шырокіх калашыны
дублікатам
неацэннага грузу.
Чытайце,
зайздросціце,
я -
грамадзянін
Савецкага Саюза.

Ацэніце:
( 4 ацэнка, сярэдняя 3.25 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Блок