Заклён агнём і цемрай

10

працуй, працуй, працуй:
Ты будзеш з уродским гарбом
За доўгай і сумленнай працай,
За доўгім і сумленнай працай.

Пад свята - іншым будзе салодка,
Іншы твае песні праспявае,
З іншымі хвацкая салдатка
пойдзе, подбочась, ў карагод.

Ты ведай пра сябе, што не горш за
Іншага скакаў бы - вунь як!
Што мог бы сцягнуць і тужэй
Свой золатам шыты пояс!

Што ростам і постаццю ты выйшаў
Станісты і прыгажэй іншых,
Што тая маладзіца - вышэй
Других молодиц удалых!

У ёй сіла грае крыві,
Хоць смуглявыя шчокі бледныя,
Тонкія яе чорныя бровы,
І строгія прамовы хмельны…

брат, салодкі, як салодка, так салодка
працаваць, пакуль развіднее,
І ведаць, што хвацкая салдатка
Сышла за сяло, ў карагод!

26 Кастрычніка 1907

11

І я зноў заціх каля ног -
Ля ног даўно і таемна мілай,
Заносіць завіруха на парог
Пажар завеі белакрылым ...

Але імя тонкае тваё
Сцвярджае мне дзіўна, балюча, салодкі…
І цалаваць твой шлейф крадком,
Калі мяцеліца спявае, паэт…

У хмельны і злы сваёй вязніцы
заначавалі, сэрца, ты,
І ціхія твае вейкі
Змежыла снежныя кветкі.

Як быццам, ў сярэдзіне мозгу,
Я пад завеяй зьнямогся,
І перада мной паўстаў з снегу
халодны, нежывой кветка…

І з таямніцай сумам, з сумам пяшчотнай,
Як снег спадае з пялёстка,
Жывое імя Панны Снежнай
Яшчэ злятае з мовы…

8 лістапада 1907

Ацэніце:
( 4 ацэнка, сярэдняя 4 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Блок
Дадаць каментарый